Pínu-pínulítið til í þessu hjá honum.

Það má að nokkru taka undir þessa gagnrýni Friðriks J. þó ótrúlegt sé að ég skuli gera það. Það segir sig auðvitað sjálft að það er óhagkvæmt að gera út u.þ.b. 500 báta til að veiða 4000 tonn. 8 tonn á bát, þetta er bara heimska. Þetta er með réttu 3-4 daga verkefni fyrir flesta þessara báta. Þó svo að olíukostnaður við þessar veiðar sé langtum minni en hjá stórútgerðinni þá var hann engu að síður 2-3 sinnum meiri en hann ætti að vera vegna þess að bátarnir voru alltaf að keyra í land með skitin 800 kg. Þessu þarf auðvitað að breyta og lausnin er einföld það á bara að gefa handfæraveiðarnar frjálsar. (Í öllu falli að miða aflaþakið við mánuð en ekki hvern dag, ástæðulaust að hafa af mönnum allan frítíma með fjölskyldunni vegna þess að snillingi í ráðneytinu datt í hug að hafa 800kg á dag sem takmörkun)

Fram kemur í skýrslunni að hráefnið af þessum bátum þyki ekki jafn gott og af öðrum bátum og geta verið nokkrar ástæður fyrir því. T.d. gætu einhverjir svarenda verið kvótaeigendur og einfaldlega svarað þessu svona til að koma höggi á kerfið, einnig eru sumir starfsmenn fiskmarkaða miklir kvótamiðlarar og þar koma þá inn aðrir hagsmunir. Í einhverjum undantekningartilfellum getur verið um þekkingarskort að ræða hjá nýliðum í greininni, þeir kunni ekki að ganga rétt um fiskinn. Svo ber að geta þess að vegna þess hversu gufuruglaðar reglurnar voru réru menn oft í leiðindaveðrum og voru þar að leiðandi að skaka uppí fjöru í rauðum, smáum, ormatittum, sem eru ekki eins gott hráefni og það sem fæst dýpra. En það að hráefnið hafi verið síðra segir okkur væntanlega að lítið brottkast hafi verið stundað á þessum bátum, þrátt fyrir að í kerfið sl. sumar hafi verið innbyggður hvati til þess að fleygja fiski. Ég held bara að trillukarlarnir veigri sér við að fara að taka upp þá óþverra iðju. Þegar því er haldið fram að þetta lakara hráefni sé sóun verða menn að horfa til þess að kvótabátar hefðu ekki komið með þennan fisk að landi. Þess vegna er það alrangt (eins og svo margt annað) hjá Friðriki J. að þetta sé vottur um galla í kerfinu. Það er einmitt verið að nýta það sem annars hefði ekki komið að landi og er það vel.

Þá agnúa sem eru á fyrirkomulagi strandveiða verður að sníða af og er það létt verk og löðurmannlegt.

Mér þykir það undarlegt að Friðrik skuli hamast svona yfir þessum handfæraveiðum en ég er ákaflega ánægður með það. Hann vinnur bara sínum málstað enn meira ógagn með því. Að sjá hann tala um óvitaskap í ráðneytinu segir mér að Jón Bjarna sé trúlega að gera e-ð rétt .

Óvitaskapur í sjávarútvegsráðuneytinu

Flotinn í land!

Nú hótar Friðrik J. því að flotinn muni sigla í land vogi stjórnvöld sér að standa við loforð sitt um að færa þjóðinni aftur auðlind sína. 

Nú er hanskanum kastað. Um að gera að láta þá standa við stóru orðin. 

En hvað geta stjórnvöld gert standi þeir við stóru orðin? Nú einfaldlega myndi ráðherra fella úr gildi reglugerð nr 676/2009 og þar með væri engin kvóti á fiskistofnum við Ísland. Enda þarf ekki að takamarka veiðar úr stofni sem engin sækir í.

 Síðan gæti Alþingi numið úr gildi lög nr. 116/2006 kvótalögin illræmdu.

 Menn eiga að hafa vit á því að vera að hóta því sem þeir eru ekki menn til að standa við. 

 

 

Sumir læra aldrei.

Það er með ólíkindum hvernig hægt er að hafa fólk að fíflum. Það er ljótt að viðurkenna það en ég gat ekki varist hlátri við að lesa þessa grein. Kjáninn trúði þessu. Ætli þokkalega skynsamt fólk myndi trúa þessu? Það er líka sagt frá pari sem sendi B&O sjónvarp til Nígeríu ekki alls fyrir löngu. Ekki hefði ég tímt því tími ekki einu sinni að kaupa mér sjónvarp frá B&O

 En það eru fleiri en Danir sem falla fyrir þessu. Ég skrifaði færslu hér fyrr í vetur undir fyrirsögninni Nígeríusvindl. http://liu.blog.is/blog/liu/entry/960808/

 

Í lok greinarinnar er sagt frá því að maðurinn muni hvorki endurheimta peningana né símann. 

En ætli við munum endurheimta fiskistofnana?

 

Enn fellur fólk fyrir Nígeríusvindli

Þeir ættu kannski að fá smá tilsögn hjá grásleppukörlum.

Það er alveg kostulegt að LÍÚ menn skuli kenna sjávarútvegsráðherra um það að þeim hafi þótt það sæma sér að keyra makrílinn í gúanó nú í sumar. Þeir vissu hvað mátti veiða og það hefði átt að vera hægðarleikur fyrir þá að tala sig saman um hvernig ætti að standa að þessum veiðum. Þetta eru ekki nema örfáar útgerðir sem eiga skip í þetta. Þetta eru nú mennirnir sem eru einatt að hrósa sér fyrir ábyrga umgengni við auðlindina. Sl. sumar gafst þeim tækifæri á að sýna hversu ábyrgir þeir væru, en þeir ákváðu frekar að sýna okkur öllum að veiðar án kvóta væri hrein geðveiki.

Það væri ekki úr vegi að þeir fái grásleppukarla til að kenna sér að nýta fiskistofn án atbeina stjórnvalda. Það eru nú ólíkt fleiri útgerðir sem stunda grásleppuveiðar og oft hefur verið sagt um grásleppukarlana að fáir séu eins miklir þumbarar og eiginhagsmunaseggir. En þrátt fyrir það hefur þeim tekist að koma sér saman um hversu mikilli sóknin eigi að vera á hverju ári. Enda vita trillukarlarnir að það hefur andsk. ekkert uppá sig að vera að draga verðlausar skepnur úr hafinu.

Merkilegt að það virðist enginn stofn vera í eins góðu ástandi og grásleppustofninn og samt hefur engin tilraun verið gerð til að stjórna veiðum þar vísindalega. Það er bara markaðurinn sem stjórnar því. Já þarna er ósýnilega höndin sem Adam Smith sá samt, fyrstur manna.

Ein leið til að stjórna makrílveiðunum er að hafa veiðarnar frjálsar og leggja gjald á landaðan afla. Þessu gjaldi má stilla þannig af að ekki borgi sig að veiða í gúanó, en þó ætti ekki að vera beint tap af því fyrir útgerð að þurfa að landa í bræðslu kæmi sú staða upp að það væri nauðsynlegt. Með þessu móti þá væri öllum frjálst að sækja í makrílinn og ríkið fengi réttmætt gjald fyrir nýtinguna.

Svo má líka bara leyfa mönnum að veiða kvikindið á meðan það heiðrar okkur með nærveru sinni. Það er alveg óvíst að makríllinn láti nokkuð sjá sig hérna aftur.  Að minnsta kosti á ekki að vera að skikka okkur til að hafa hann hér á fóðrum sumarlangt og hreyfa ekki við honum á meðan. Það þarf hreinlega albrjálaða menn til að krefjast þess.

LÍÚ vill meiri makríl en Jón

Loksins góðar fréttir

Þetta eru sannarlega góðar fréttir. Góð nýliðun sýnir að sá guli er enn ekki hættur að fjölga sér þrátt fyrir að Hafró telji hrygningarstofninn lítinn.

 Ekki veitir af góðri nýliðun því eitthvað verður glorsoltinn þorskurinn að hafa að éta. Nú þegar er hann búinn að éta upp rækjustofninn og trúlega langt kominn með loðnuna líka.

Trúlega verða það örlög þessara seiða að enda í maga stærri meðbræðra sinna. Allavega hefur núverandi friðunarstefna ekki skilað okkur meiri veiði og fremur ólíklegt að nokkur breyting verði þar á. Það er kominn 37 ára reynsla á þessa tilraun og árangurinn er ömurlegur.

Mér leikur forvitni á að vita hversu mikinn fisk fræðingarnir fá í þessum röllum sínum. Það næsta sem ég kemst því er að skoða hvað skipin landa miklum afla. Bjarni Sæm landaði ca 7,5 tonnum af þorski, hann var aðallega að ralla á grunnslóð og Árni Friðriks. var með ca. 17,5 tonn  sem var að mestu tekið á djúpslóð.

Þetta eru ca 25 tonn í tæplega 400 togum. Ég er ekki hissa á því að þeir telji ástand stofnsins slakt.

En núna er spurningin sú hvort rétt sé að auka veiðar á þorskinum til að gefa þessum gríðarsterka árgang meiri möguleika, eða á að halda áfram að friða fiskinn (til að veiða meira síðar)? 

Gríðarsterkur þorskárgangur

Ofveiði?

Fyrst ein spurning. Hvar og hvaða fiskistofnar hafa verið ofveiddir? 

 

Hvað þessa frétt varðar ætla ég ekkert að fjalla mikið um hana. Ég er að sjálfsögðu sammála að það á að auka veiðiheimildir nú þegar nema í skötusel, þær veiðar eiga að vera frjálsar.

Svo gat ekki annað en hlegið þegar ég las þennan hluta ályktunarinnar. 

"svo að aðilar í sjávarútvegi getið fengið frið til þess að vinna að uppbyggingu Íslands."

Óborganlegt gullkorn.

Vilja auka aflaheimildir

Nú er L.í.ú. svoldið sammála LÍÚ.

Ég er að nokkru leiti sammála LÍÚ hvað varðar strandaveiðarnar. Það er alveg óhætt að segja að þar fór allt eins og til var stofnað. En þar sem að þetta var gríðarlega jákvætt fyrsta skref útúr handónýtu fiskveiðiÓstjórnar kerfi er ég þeim algjörlega ósammála um að þetta eigi að leggja af. Gallana á að sníða af strandveiðunum og það er lítið mál að gera það. En þá þarf að gjörbreyta þessum lögum. 

 Til að byrja með á að heimila veiðarnar allt árið um kring, það er sáralítil færaveiði á veturna svo ekki er ástæða til að banna þær. Sumir stjórnmálamenn segja það öryggisatriði að leyfa ekki sókn á þessum bátum yfir vetratímann, en það er einfaldlega kjaftæði. Séu þessir bátar með heilsárshaffæri þá á auðvitað að leyfa þeim að sækja sjó. Handfæraveiðar er sá veiðiskapur sem skapar bátunum minnsta hættu.

800kg á dag. Þetta er óskiljanleg takmörkun enda var hún sett á af því bara. Auðvitað á að leyfa mönnum að fiska eins og þeir vilja.

14 tímar hámarkslengd á róðri er jafn heimskuleg og 800kg reglan. Þessar 2 reglur tvöfalda olíukostnað við veiðarnar miðað við það sem eðlilegt getur talist.

Bannað að róa á föstudögum og laugardögum. Enn önnur regla sem sett var af því bara. Mér dettur í hug góði dátinn Svejk "agi verður að vera" sagði hann og það þarfnaðist engra frekari skýringa. Heldur Jón Bjarna að fiskurinn sé eitthvað öðruvísi þessa daga en aðra?

Svæðaskipting á landinu. Þessi regla á alltaf eftir að skapa fleiri vandamál en hún leysir alveg sama hvaða breytingar verða gerðar á henni. Það er líka alveg út í hött að setja í lög árið 2009 ákvæði sem takamarkar ferðir manna um landið og miðinn.

Frjálsar veiðar úr sameiginlegum potti eins og í sumar ganga ekki upp. Þessi takmörkun ásamt öllum hinum gerði það að verkum að það var búið að taka flest alla verstu eiginleika allra veiðistjórnunarkerfa og blanda þeim saman í þennan laga-bastarð. 

4 rúllur á bát. Ef hægt er að fallast á einhverja takamörkun þá er það þessi. Þó finnst mér hún líka algjörlega ástæðulaus.  

Það er enginn ástæða til að takamarka handfæraveiðar og þess vegna eru þessar takmarkanir allar tóm vitleysa. Það má segja að það leiði okkur beint að stefnu Samfylkingar í sjávarútvegsmálum sem kveður á um frjálsar veiðar og að greitt sé veiðigjald af lönduðum afla.

 Því er iðulega haldið fram að verði veiðar gefnar frjálsar þá fari allir á sjó. Þessi þvættingur var afsannaður í sumar. Þó að vissulega hafi munfleiri fengið leyfi til veiðanna en flestir áttu von á þá var stór hluti þeirra sem uppfylltu skilyrði og fengu leifi sem ekki hirtu um að taka þátt í viðunum. Það er varla hægt að tala um að þeir sem veiddu einhver 5 tonn og þaðan af minna hafi tekið þátt í þessu og margir fóru ekki eina einustu ferð.

Þá gætu lögin hljómað eitthvað á þessa leið.

Engar takmarkanir eru á handfæraveiðum íslenskra ríkisborgara í Íslenskri lögsögu aðrar en að bátar verða að hafa gilt veiðileyfi og haffærisskírteini. Aflagjald skal greiða sem samkvæmt reglugerð.

Einfalt og gott. 

 

Misheppnaðar strandveiðar

Hvað ætli sé þá heildarbrottkast á Íslandsmiðum?

Þetta er nokkuð merkileg frétt. Eða á ég að segja ekki frétt? Byrjun hennar hljómar eins og nú sé loksins í eitt skipti fyrir öll búið að kveða uppúr um umfang brottkasts á Íslandsmiðum og svo er sagt að væntanlega sé undirmálsfiskur stærsti hluti brottkastsins. Að auki er haft eftir Friðriki J. að brottkast hafi ekkert með kvótakerfið að gera, það hendi allir fiski. Það er svosem rétt að það henda allir fiski, sem engin verðmæti eru í, en þeir sem eru með frjálsa sókn eða sóknastýringu kasta ekki verðmætum í hafið eins og gert þar sem notast er við kvótastýringu.

Það er rétt sem kemur fram í fréttinni að undirmálsfiskur er stærsti hluti brottkastsins, í raun er það nær allur hluti þess brottkasts sem verið var að rannsaka. Það er einungis verið að kanna brottkast fisks upp að ákveðinni lengd og gert ráð fyrir að allur fiskur yfir þeirri lengd sé hirtur. Hér er brot úr þessari skýrslu Hafró. 

 Forsenda þessara útreikninga er að ekkert brottkast eigi sér stað eftir að tiltekinni lengd er náð. Aðferðin byggist þannig á því að brottkast sé lengdarháð og fiski (smáfiski) á tilteknu lengdarbili sé hent, að einhverju marki, en stærri fiskur hirtur. Ef þessi forsenda er ekki til staðar, þ.e. ef fiski er hent tilviljunarkennt án tillits til lengdar, t.d. skemmdum fiski, eða öllum fiski af tiltekinni tegund er hent, t.d. vegna kvótastöðu útgerðar, þá er aðferðin ónothæf til að meta slíkt brottkast. Brottkast af þeim toga væri því viðbót við brottkast sem mælt er með þessari lengdarháðu aðferð. Ætla verður að slíkt brottkast eigi sér stað í fiskveiðunum, en umfang þess er óþekkt stærð.

Svo kemur þetta aðeins seinna.

 Það brottkast sem lýst er í þessari grein er því skilgreint sem lágmarksbrottkast á Íslandsmiðum.

 

Það er semsagt ekki verið að rannsaka heildarbrottkast heldur verið að reyna að gera sér lítillega grein fyrir hversu miklum smáfiski er fleygt í hafið. Ætli ég sé einn um það að velta því fyrir mér hver tilgangurinn með þessum útreikningi sé? Þetta segir okkur ekkert um raunverulegt brottkast og ég veit raunar ekki hvað þetta á að segja okkur.

Að auki þá vita þeir sem verið hafa á sjó að þegar veiðieftirlitsmenn eru um borð þá forðast skipstjórar svæði þar sem hætt er við að smáfiskur sé verulegur hluti aflans. Það gera þeir bæði vegna þess að varla er hægt að henda smáfiski nema þegar veiðieftirlitmaðurinn étur eða sefur og eins er hætt við enn einni skyndilokuninni slæðist of mikið af smáfiski með.

 

Fiskur fyrir 386 millj. fór beint í sjóinn aftur

Nenna þeir þessu eitthvað frekar?

Er nokkur furða að fáir sæki sér menntun sem skipstjórar í dag? Hvað er í boði í dag fyrir það unga og áhugasama fólk sem vill vinna við sjávarútveginn, ef mamma og pabbi eiga ekki kvóta? Það umhverfi sem blasir við fólki í dag er að það er útilokað að koma fótunum undir sig í eigin rekstri. Þá er möguleikinn sá að verða launamaður alla ævi. Þurfa að beygja sig í einu og öllu undir vilja kvótahafa. Þurfa að búa við það að hvenær sem er getur sú staða komið upp að útgerðarmaðurinn sé búinn að hagræða kvótanum til fjandans. Þurfa að vinna í handónýtu mannskemmandi umhverfi, undir lögum sem brjóta mannréttindi og er á allan hátt illmögulegt að sætta sig við. Þurfa sem skipstjóri að vera á sífelldum flótta undan þorski sem flæðir grindhoraður um öll mið.

Sem betur fer á ungt fólk kost á huggulegra starfsumhverfi en þetta.  

 Svo virðist að afkomendur kvótaeigenda sæki meira í að fara í háskóla til að verða viðskiptafræðingar, stjórnmálafræðingar eða eitthvað annað álíka. Sýna sjósókn a.m.k. takmarkaðan áhuga, ætla ekki að taka við fiskiskipum en hafa mun meiri áhuga á að taka við kvótanum. Það er oft talað um að 3. ættliður komi rekstri á vonarvöl.

Hvað er framundan hjá atvinnugrein sem er lokuð fyrir nýliðun?

Verða Kínverjar eða Spánverjar skipstjórar á íslenskum skipum?

Hafró og gengi krónunar.

Það er vissulega góðar fréttir að verðmæti aukist á milli ára. Aflinn í september er rúmlega 9000 tonnum meiri í ár en í fyrra. En betur má ef duga skal. Núna vantar okkur gjaldeyri og við þurfum að skapa fleiri störf. Ódýrasta og áhrifaríkasta leiðin til þess er að stórauka veiðar nú þegar. Því miður var það eitt af fyrstu embættisverkum Jóns Bjarnasonar að setjast niður og skrifa ICES bréf þar sem hann lofar því að nota 20% aflareglu næstu árin. Þetta er auðvitað kostulegt loforð þar sem útilokað er að Jón Bjarna frekar en nokkur annar viti hvað stofninn er stór og þar af leiðandi er útilokað að vita hvað 20% er mikið.

Meðan við höldum okkur föstum í útreikningum ICES og Hafró þá erum við á sama tíma að samþykkja það að þessar stofnanir, sem þekktar eru fyrir ónákvæmni og villur, fái einna mestu ráðið um gengi íslensku krónunnar. Því það er nú svo að ef við aukum veiðar þá styrkist krónan um leið. Náist að styrkja krónuna á þann hátt mætti væntanlega lækka stýrivexti, létta á gjaldeyrishöftum og lækka greiðslubyrði erlendra lána. Það er mikið til vinnandi.

Starfsmenn Hafró geta leyft sér að koma á hverju einasta ári fram með skýrslu sem segir að þeir telji sig hafa haft rangt fyrir sér á árinu á undan. Árlegt endurmat heitir það hjá þeim og þeir hafa aldrei þurft að verja þá vitleysu.

Meira veitt og aukin verðmæti